چالش ها و فرصت های فرایند جهانی شدن در نظام آموزشی ایران با تاکید بر فرهنگ

هویت ملی از مباحث مهم و برجسته در دنیای امروز است و نیاز به آن و احساس تعلق ، وفاداری و گرایش به سمت آن از ضرورتهای انکارناپذیر در هر جامعه ای محسوب می شود؛ که در نظام اموزشی باید به ان توجه کرد. ازسوی دیگر، بحث نظام اموزشی جهانی مطرح می باشد که واکنش نسبت به این پدیده را در بعد اموزشی می توان در دوبعد درونی وبیرونی مورد تجزیه وتحلیل قرار داد؛ از منظر درونی جهانی شدن تغییرات شدیدی در مولفه هایی چون مفهوم دانش ، تولید ومدیریت آن، چگونگی آموزش و نقش یادگیرنده وآموزش دهنده وتجارب آموزشی را موجب شده است .از منظر بیرونی الحاق مدرسه به عنوان یک واحد کوچک محلی وبومی به محیط بین المللی است ؛ که این فرایندها، فرصتهاوتهدید های جدیدی را پیش روی نظام اموزشی قرار داده است که گذر از آموزش وپرورش محلی وگذشته نگربه آموزش وپرورش با طرازجهانی با ویژگی تاثیرگذاری در عرصه بین المللی مستلزم فرهنگ سازی است . پذیرش ضرورت این موضوع، سازوکارهای تحقق آن وچگونگی مدیریت این پدیده در وهله نخست مستلزم مساعد ساختن زمینه های فرهنگی در ابعاد ارزشی ونگرشی است . در گام بعد نهادینه کردن واستمرار جهانی شدن آموزش درلایه ها واقشار اجتماعی به ویژه سیاستگزاران، برنامه ریزان ومجریان نظام آموزشی قرار دارد. در این مقاله پس از طرح مفهوم جهانی شدن و پارادایم پنج گانه آن، جایگاه آموزش وپرورش مورد تجزیه وتحلیل قرار می گیرد. محور اصلی مقاله با استفاده از روش اسنادی، پس ازتشریح چالشها وموانع فرهنگ سازی و نهادینه کردن ارزشها واعتقادات، به ارائه راهکارهایی برای تسریع فرآیند گذرا از آموزش محلی به جهانی ، پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، نظام آموزشی ، نظام جهانی ، آموزش وپرورش جهانی .