بررسی رابطه جهت گیری مذهبی و میزان تحمل پریشانی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر شهرکرد

هدف از این تحقیق بررسی رابطه جهت گیری مذهبی و میزان تحمل پریشانی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر شهرکرد بود.روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان مقطع متوسطه شهر شهرکرد می باشند که تعداد ۹۵ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقیاس تحمل پریشانی ، پرسشنامه سنجش معنویت می باشد. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین ابعاد جهت گیری مذهبی (آگاهی ، پذیرش واقعی ، ناامیدی، بزرگنمایی ، بی ثباتی ، مدیریت برداشت ) و ابعاد تحمل پریشانی (تحمل ، جذب ، ارزیابی ، تنظیم ) با توجه به سطح معناداری کوچکتر از ۰۵/۰ رابطه معناداری وجود دارد .با توجه به جدول فوق که به بررسی تفاوت میانگین جهت گیری مذهبی بر حسب جنسیت می پردازد فرضیه مورد تایید نمی باشد و تفاوت معناداری بین این دو گروه در جهت گیری مذهبی وجود ندارد. (۰۵/۰(p> .با توجه به جدول فوق که به بررسی تفاوت میانگین تحمل پریشانی و تنش بر حسب جنسیت می پردازد فرضیه مورد تایید می باشد و تفاوت معناداری بین این دو گروه در تحمل پریشانی و تنش وجود دارد. (۰۵/۰. (p< و با توجه به میزان میانگین می توان چنین بیان نمود که تحمل پریشانی و تنش بین پسران بیشتر از دختران است .

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، میزان نحمل پریشانی ، دانش آموزان