بررسی جایگاه تشویق و تنبیه در فرآیند تحصیلی دانش آموزان

در هر نظام آموزشی و تربیتی ، دانش آموزان به عنوان عنصر اساسی مطرح هستند و کلیه برنامه آموزشی و درسی به منظور ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار وی طراحی و اجرا می شود این برنامه ها زمانی می تواند از کارائی لازم برخوردار باشد که طراحان و مجریان آن با ویژگیها و خصوصیات دانش آموزان در هر سن آشنا باشند. معلم که نقش اصلی در اجرای برنامه های درسی و فرایند تدریس به عهده دارد بیش از شخصی دیگر باید با شیوه های مختلف ایجاد تغییرات مطلوب در دانش آموزان آشنا باشد تا بتواند از جریان آموزشی و یادگیری را مطابق با توانائیها و علایق آنها پیش ببرد. در تربیت اولیا و مربیان می توانند از طریق تشویق کوک را به کاری وا دارند که مطلوب آنهاست و از کاری که بدان راضی نیستند باز دارند کودک در سایه تشویق از بسیار یا از خواسته ها و توقعات خود چشم پوشی می کند و عملا به راهی می رود که مشوقاو خواهان آن است . اما آنچه که در اینجا مورد بحث است بیش از هر چیز دیگر مورد توجه می باشد بهره گیری از نقش تشویق در فرایند یادگیری و پیش رفت تحصیلی است . چه بسا استفاده نادرست و نابجا از تشویق و تنبیه نه تنها نمی تواند در درازمدت موثر واقع شود بلکه ممکن است اثرات نامطلوب و نتایج سوئی نیز به همراه داشته باشدبه خصوص زمانی که رفتار تشویقی ما متاثر از احساسات و هیجانات زودگذر بوده و تنبیه هائی را که اعمال می کنیم برخواسته از خشم و عصبانیت و برآشفتگی روانی می باشد.

کلیدواژه ها:

فرآیندتحصیلی ، تشویق ، تنبیه ، روانشناختی