اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود برکاهش مشکلات رفتاری کودکان

اختلال رفتاری در کودکان مجموعه ای از مشکلات رفتاری است که در آن کودک به صورت مستمر و پایدار از نظر رفتاری به مشکل برمی خورد این اختلال معمولا از دوره کودکی شروع می شود ومی تواند در طول دوران نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد .هدف پژوهش حاضر،بررسی اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان می باشد .روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ آزمون می باشد جامعه آماری این پژوهش شش کودک ۷ تا ۱۰ ساله دارای اختلال رفتاری در یکی از مدارس شهرستان بهبهان می باشد که به صورت غیر تصادفی و هدفمند انتخاب شده است هشت جلسه بازی درمانی بی رهنمود به روش کداسن وشفر( ۲۰۰۱)برای این کودکان اجراشدویافته ها با استفاده از آزمونtبرای مقایسه نمرات پیش آزمون وپس آزمون مقیاس رفتاری کوای وپترسون موردتحلیل قرارگرفت .نتایج نشان دادکه بازی درمانی بی رهنمود برکاهش اختلالات رفتاری کودکان موثربود(۰۰۱/۰(p<بنابراین پیشنهادمی شود که والدین ، مربیان و کارشناسان آموزشی برای کاهش اختلال رفتاری کودکان ازشیوه بازی درمانی نیز بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

بازی بی رهنمود ، اختلال رفتاری ، کودکان