تاثیر آموزش خودمهارگری بر میزان مهارتهای اجتماعی دانش آموزان

هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی تاثیر آموزش خودمهارگری بر میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان است . مطالعه حاضر به شیوه نیمه آزمایشی با بهرهگیری از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شده است . جامعه آماری تحقیق حاضر عبارت است از حاضر تمامی دانش آموزان ابتدایی پسرانه شهرستان تالش در سال تحصیلی ۰۲ - ۱۴۰۱ می باشد. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل ۲۰ نفر از این دانش آموزان ابتدایی می باشد که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و از چهار مدرسه ابتدایی منطقه شهری تالش با تعداد۴۵۰ دانش آموز انتخاب شدند مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر دو مرحله (پیش و پس از دوره آموزشی ) پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون ( ۱۹۸۳)بود. دادهها از طریق آزمون T مستقل و با استفاده از نرم افزار ۱۷ SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد دانش آموزان آموزش دیده در مقایسه با دانش آموزان آموزش ندیده مهارتهای اجتماعی بیشتریداشتند. در نتیجه آموزش صحیح و مداوم خودمهارگری خصوصا در مولفه های همکاری ، ابراز وجود و خودکنترلی می تواند راه حل مناسبی میزان مهارت های اجتماعی باشد.

کلیدواژه ها:

خودمهارگری ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان