اقدام پژوهی : چگونه توانستم دانش آموز پایه هفتم » نازنین محبی « را در یادگیری زبان انگلیسی یاری دهم ؟

تحقیق حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در کلاس پایه هفتم آموزشگاه مجتهده امین شهر زاینده رود(زرین شهر) انجام شده است . مساله ی مورد نظر بی علاقگی و کم کاری و ضعف فوق العاده دانش آموزم در یادگیری زبان انگلیسی بوده بطوری که حتی الفبای انگلیس را نمیتوانست یاد بگیرد، تا سه ماه از سال گذشته حتی اسمش را به زبان انگلیسی بلد نبود بنویسد، از زبان نفرت داشت و نمیتوانست یک کلمه را صحیح تلفظ کند.هدف از انجام این پژ وهش ،افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان پایه ی هفتم به درس زبان انگلیسی و یادگیری درک مفاهیم آن بوده است . بر این اساس، پژو هشگر با استفاده از روش های علمی از منابع گوناگون تحقیق مانند: مدیر، همکاران، اولیاء، دانش آموزان، کتابها، مجلات و اینترنت به تجزیه و تحلیل آنها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت .سپس به انتخاب چندین راه کار عملی از میان راه حل های پیشنهادی پرداخته و پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش ، به اجرای آنها اقدام نمود که عبارت بودند از: استفاده از فلش کارت ها همرا با تصاویر، اجرای نمایش متون انگلیسی کتاب درسی ، تکرار و تمرین واژه ها در قالب متن های مختلف . لازم به ذکر است ، بعد از اجرای راه حل های فوق، پژوهشگر توانست تا نمرات دانش آموز را از حد یک و دو به یازده برساند. در پایان این نتیجه به دست آمد که استفاده از روش های متنوع تدریس ، تشویق دانش آموزان، توجه به تفاوت های فردی و نیازها و علایق آنها و تقویت حافظه ی دیداری و شنیداری در بالا بردن میزان علاقه به یادگیری درک مفاهیم انگلیسی موثر بوده است . بطوری که نمره دانش آموزی که در مهر ماه در حدصفر یا شاید یک بود در خرداد توانست یازده بیاورد و شیفته زبان شد.

کلیدواژه ها:

درس زبان انگلیسی ، علاقه مندی ، الفبا ، ارزشیابی ، پایه ی هفتم