آسیب شناسی آموزش آنلاین در تعلیم وتربیت کودکان از منظر روانشناسی و کیفیت یادگیری

فضای مجازی (اینترنت ،) نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی است و با توجه به اینکه عمر چندانی ندارد، توانسته است به خوبی در نظام تعلیم و تربیت وزندگی مردم جا باز کند. فضای مجازی با داشتن خصوصیت دیجیتالی بودن، حافظه مجازی، تعاملی بودن، فرامتن بودن و غیر مرکزی بودن از سایر رسانه ها متمایز است . علاوه برآن باید افزود که فضای مجازی به مثابه تیغ دو لبه است که می تواند هم کارکردهای مثبت داشته باشد و هم در ایجاد زمینه های منفی مخصوصا اختلال در سلامت روانی کودکان و نوجوانان نقش موثری داشته باشد. هدف از این پژوهش ، آسیب شناسی آموزش آنلاین در تعلیم وتربیت کودکان از منظر روانشناسی و کیفیت یادگیری دانش آموزان ، که در آن آثار و پیامدهای منفی اینترنت در رابطه با آداب و اخلاق زندگی خانوادگی مورد بررسی قرار گرفته است .روش علمی پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی بوده، و روش جمع آوری مطالب نیز به صورت کتابخانه ای و جستجو در پایگاه ها و منابع اطلاعات علمی اینترنتی بوده است . نتایج پژوهش نشان می دهد، که گسترش فضاهای مجازی اینترنتی مانند انواع دیگر تحولات و پیشرفت ها، پیامدها و آثار مثبت و منفی گوناگونی را در زمینه آداب و اخلاق زندگی و تعلیم و تربیت ایجاد کرده است . از جمله پیامدهای مثبت فضای سایبری، آسان سازی و سرعت بخشی ارتباطات وتبادل اطلاعات و آموزش است . از جمله پیامدهای منفی فضای سایبری از ابعاد گوناگون ، می توان به آسیب های روانی و شخصیتی و آسیب های اخلاقی و فرهنگی اشاره کرد. بنابراین ، هدایت و نظارت والدین در کنار شناخت و آگاهی از آسیب های پیش روی فضای مجازی، میتواند از بهترین راهکارها در جهت رفع آسیب های فضای مجازی باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، فضای مجازی ، تعلیم و تربیت