بررسی نقش واسطه ای خودپنداشت تحصیلی در رابطه بین انزوا طلبی و مدرسه گریزی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان نقده

هدف تحقیق ، بررسی نقش واسطه ای خودپنداشت تحصیلی در رابطه بین انزوا طلبی و مدرسه گریزی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان نقده بود . روش این پژوهش ، پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش ، ۶۵۸۴ نفر از دانش آموزان دوره دوم متو سطه شهر ستان نقده در سالتح صیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ می با شند که از میان آنها با ا ستفاده از روش نمونه گیری ت صادفی طبقه ای و با ا ستفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان ۹۵ درصد تعداد ۳۶۳ نفر( ۱۸۰نفر پسر و ۱۸۳ نفر دختر ) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.ابزار گردآوری اطلاعات پر سشنامه خودپندا شت تحصیلی ، انزوا طلبی و مدر سه گریزی بود. از روش مدل یابی معادلات ساختاری به شکل (SEM) برای تایید یا رد فرضیه ها استفاده شد. با توجه به یافته های تحقیق این نتیجه حاصل شد که مدل ساختاری پژوهش بین متغیرهای تحقیق از برازش مطلوب برخوردار نمی باشد. تاثبر مستقیم انزوا طلبی و مدرسه گریزی ۴۶۷/۰ برآورد گردیده است . اما زمانی که متغیر خودپنداشت تحصیلی به عنوان میانجی در مدل وارد عمل می شود، اثر مدل انزوا طلبی و مدر سه گریزی کاهش پیدا کرده ا ست . به گونه ای که در مدل م شخص ا ست ضریب غیر م ستقیم ۰۰۷/۰- به دست آمد، که نسبت به اثر مستقیم ضریب اثر پایین تری می باشد. در نتیجه میتوان گفت که بین انزوا طلبی و مدرسه گریزی از طریق خودپنداشت تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان نقده رابطه معنی دار وجود ندارد

کلیدواژه ها:

خودپنداشت تحصیلی ، انزوا طلبی ، مدرسه گریزی.