تاتیر سازگاری اجتماعی بر خود پنداره تحصیلی و مدرسه گریزی دانش آموزان

هدف تحقیق ، برر سی تاتیر سازگاری اجتماعی بر خود پنداره تحصیلی و مدر سه گریزی دانش آموزان بود . روش این پژوهش ، پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را ۱۴۴ نفراز معلمان پیش دبستانی شهرستان نقده تشکیل می دادند با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با ا ستفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان ۹۵ در صد تعداد ۱۰۵ نفر( ۱۰۰ نفر خانم و ۵ نفر آقا) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند..ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سازگاری اجتماعی ، خود پنداره تحصیلی و مدرسه گریزی بود. برای تحلیل داده ها و بررسی تاثیر متغیرهای ذکر شده از تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد. با توجه به یافته های تحقیق این نتیجه حاصل شدکه سازگاری اجتماعی برمولفه های خود پنداره تحصیلی (عمومی ، آموزشگاهی ، غیرآموزشگاهی ) در بین دانش آموزان پیش دبستانی از نظر معلمان پیش دبستانی شهرستان نقده تاثیر مثبت دارد. سازگاری اجتماعی بر مولفه های مدرسه گریزی(جذابیت های بیرون مدرسه ،عدم جرات ورزی،بازدارنده های درون مدرسه ای،بی انگیزگی تح صیلی ،ناامنی روانی محیطی ،بروز رفتارهای خودتخریبی ، تجربه ی ف ضای امن خانواده، مقومهای ماندگاری در مدرسه ) در بین دانش آموزان پیش دبستانی از نظر معلمان پیش دبستانی شهرستان نقده تاثیرمثبت دارد.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، خود پنداره تحصیلی ، مدرسه گریزی.