بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خود محوری بر شادکامی و احساس تعلق تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان هرسین

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت های خود محوری بر شادکامی و احساس تعلق تحصیلی در دانش آموزان دخترپایه ششم ابتدایی شهرستان هرسین بود. تحقیق حاضر از نظر هدف. کاربردی است. این تحقیق از نظر نوع داده هاء کمی بوده و از نظر روش اجرا ازدسته تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل با استفاده از گزینش تصادفی است که دانش آموزان در دو گروه آزمایشو گروه کنترل می باشد. جامعه اماری این پژوهش را کلیه دانش اموزان در مدارس دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان هرسین در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد.برای گردآوری داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه استاندارد شادکامی تحصیلی کلینجر ۲۰۰۲و مقیاساحساس تعلق به تحصیل (AHS) رحمانی (۱۳۹۷) استفاده شد. مداخله آموزش خود محوری از طریق بسته آموزشی خود محوری برگرفته شده ازپایانامه کارشناسی ارشد رحمانی(۱۳۹۶) انجام شد.این دوره آموزشی شامل هشت جلسه بود به که به صورت گروهی و در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای برایگروه ازمایش اجرا شد و به گروه کنترل. آموزشی داده نشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخلهآموزش خود محوری بر شادکامی و احساس تعلق تحصیلی دانش آموزان اثربخش بود.(p<۰.۰۰۱) . همچنین آموزش خود محوری بر مولفه های شادکامی تحصیلی و مولفه های احساس تعلق تحصیلی دارای اثربخشی بود.

کلیدواژه ها:

خود محوری ، شادکامی تحصیلی ، احساس تعلق تحصیلی