رابطه ذهن آگاهی و تاب آوری با شادکامی دانشجویان

شادکامی یک عامل موثر بر بهزیستی روانشناختی می باشد که می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی باشد؛ در این مطالعه به بررسینقش ذهن آگاهی و تابآوری در پیشبینی شادکامی در دانشجویان پرداخته شده است. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری این مطالعه شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال ۱۴۰۱ بودند. در این مطالعه ۱۰۰ نفر به روشدر دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس تاب آوری کانر– دیویدسون (CD-RISC)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHQ) و پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ فرم کوتاه (FMI-SF) استفاده شد. تحلیل داده-ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد کهشادکامی با ذهن آگاهی (۵۳۲ / ۰ **) و تاب آوری (۴۸۸ / ۰ **) همبستگی مثبت دارد. در واقع نمرات بالا در این دو متغیر، شادکامی راپیش بینی می کنند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد متغیرهای ذهنآگاهی و تابآوری بر اساس ضریب(R(۲ در مجموع ۴۰ درصد از واریانس متغیر شادکامی را در دانشجویان تبیین می کنند. در مجموع می توان گفت که تاب آوری و ذهن-آگاهی دو عامل موثر در افزایش شادکامی میباشد؛ در زمینه کاربردی به منظور افزایش شادکامی در دانشجویان، اجرای مداخلاتآموزشی و درمانی جهت افزایش ذهن آگاهی و تابآوری پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، تاب آوری ، شادکامی ، دانشجویان