اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشخوارفکری و رشد پس از سانحه زنان داغدیده

مقدمه: در پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی اختلال داغدیدگی پیچیده پایدار در دسته اختلال هایی قرار گرفته است که انجام پژوهش های بیشتر در مورد آنها لازم است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نشخوارفکری و رشد پس از سانحه زنان داغدیده انجام گردید. روش: در یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل، تعداد ۲۴ نفر از زنان داغدیده شهر نیشابور به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. سپس جلسات درمانی برای افراد گروه آزمایش، به صورت گروهی طی ۸ جلسه اجرا گردید؛ در حالی که چنین مداخله ای برای گروه کنترل صورت نگرفت. شرکت کنندگان مقیاس پاسخ نشخوارفکری (تری نور و همکاران، ۲۰۰۳) و رشد پس از سانحه (تدسچی و کالهون، ۱۹۹۶)، را تکمیل کردند. داده های پژوهش به کمک نرم افزار آماری «اس. پی. اس. اس.» و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش نشخوار فکری و بهبود رشد پس از سانحه زنان داغدیده گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. بحث و نتیجه گیری: شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر بسزایی در کاهش نشخوارفکری و بهبود رشد پس از سانحه زنان مبتلا به اختلال داغدیدگی پیچیده پایدار دارد و درمانگران می توانند از این رویکرد درمانی جهت کاهش نشخوارفکری و بهبود رشد پس از سانحه زنان داغدیده استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال داغدیدگی پیچیده پایدار ، رشد پس از سانحه ، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، نشخوارفکری