نقش اجتناب تجربی، ذهن آگاهی و حساسیت اضطرابی به عنوان عوامل فراتشخیصی در پیش بینی نشانه های اختلالات هیجانی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اجتناب تجربی، ذهن آگاهی و حساسیت اضطرابی به عنوان فرآیندهای فراتشخیصی در پیش بینی نشانه های اختلالات هیجانی بود. روش: بدین منظور براساس حجم جامعه که دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بود ۲۹۷ دانشجو (میانگین سنی ۵.۸±۲۱.۶) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله­ ای انتخاب و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پذیرش و عمل، پرسشنامه تجدیدنظر شده حساسیت اضطرابی و پرسشنامه نشانه های افسردگی و اضطرابی بر روی آن ها اجرا شد. بود). نتایج: یافته ها نشان داد که عدم اجتناب تجربی با اکثر نشانه های افسردگی و همه نشانه های اضطرابی همبسته است (p <۰.۰۱). همچنین ذهن آگاهی با بیشتر نشانه های افسردگی و دو عامل نشانه های اضطرابی همبستگی نسبتا پایینی دارد (p <۰.۰۱). نهایتا حساسیت اضطرابی با برخی نشانه های افسردگی و همه نشانه های اضطرابی همبستگی مثبت معنادار دارد (p <۰.۰۱). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد اجتناب تجربی پیش بین نشانه های افسردگی، شامل سستی، بی خوابی، خودکشی، افزایش اشتها، خلق وخوی مرضی و بهزیستی است، ولی ذهن آگاهی و حساسیت اضطرابی فقط در برخی از نشانه های افسردگی سهیم هستند (p <۰.۰۱). علاوه بر این حساسیت اضطرابی پیش بین برجسته نشانه های اضطرابی بوده و اجتناب تجربی نقشی متوسط و ذهن آگاهی نقش ضعیفی در آن ها دارد (p <۰.۰۱). بحث و نتیجه گیری: به صورت کلی اجتناب تجربی فرآیند فراتشخیصی مشترک و بارزی در اختلالات هیجانی است، اما حساسیت اضطرابی سهم بیشتری در اختلالات اضطرابی دارد و ذهن آگاهی فرآیند کمتر موثری در این زمینه است.

کلیدواژه ها:

اختلالات هیجانی ، اجتناب تجربی ، ذهن آگاهی ، حساسیت اضطرابی