اثربخشی بسته روان پویشی شکل گیری هویت موفق نوجوان ایران بر فرآیند خودشناسی انسجامی و مولفه های روابط موضوعی در نوجوانان ایرانی

مقدمه: دوره نوجوانی از لحاظ شکل گیری هویت بسیار حائز اهمیت است و شکل گیری هویت از آن رو که به معنای رفتار فرد با خود و دیگران است؛ در زندگی فرد تاثیر بسیار اساسی دارد. با توجه به این که هویت افراد از ناخودآگاه آنان ناشی می شود و ناخودآگاه متشکل از والدین، فرهنگ و به طور کلی زبان است. علاوه بر این دو فاکتور مهم در شکل گیری هویت، خودشناسی انسجامی و روابط موضوعی می باشد، در این مطالعه پس از تهیه بسته آموزشی مبتنی بر مفاهیم روان تحلیل گری، خودشناسی انسجامی و روابط موضوعی به بررسی اثربخشی بسته روان پویشی شکل گیری هویت موفق بر فرآیند خودشناسی انسجامی و مولفه های روابط موضوعی پرداخته شده است.روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، که از نوع شبه آزمایشی می باشد. نوجوانان ۱۸ تا۲۲ ساله ایرانی هستند. با توجه با ماهیت پژوهش ۲۴ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه روابط موضوعی بل، مقیاس خودشناسی انسجامی قربانی و پرسشنامه سبک هویت برزونسکی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار «اس. پی. اس. اس.» و آزمون مانکوا، تجزیه و تحلیل شد.نتایج: یافته ها نشان داد برنامه روان پویشی شکل گیری هویت موفق نوجوان ایرانی ، خودشناسی انسجامی را افزایش و نمره خرده مقیاس های پرسشنامه روابط موضوعی (دلبستگی ناایمن، بی کفایتی اجتماعی، بیگانگی و خودمیان بینی) را کاهش می دهد.بحث و نتیجه گیری: بسته حاضر به تدریج نوجوانان را تشویق می کند تا با بررسی ارتباط خود با والدینشان؛ از زیر نگاه بزرگ دیگری خارج شده و به سمت جایگاه بزرگ دیگری حرکت کنند. در واقع نوجوان در سایه فضایی امن به بررسی خود می پردازد، شروع به هدف گذاری ارزش ها و باورهای خود می کند و نوع بودنش با جهان هستی را تغییر می دهد. بدین ترتیب نوجوان برای خود، قیم جدیدی می سازد؛ قیمی که به جای وابسته بودن به او دلبسته است.

کلیدواژه ها:

نوجوان ، هویت ، خودشناسی انسجامی ، تعهد ، بی کفایتی اجتماعی ، بیگانگی ، دلبستگی ناایمن ، خودمیان بینی