اثربخشی بازسازی شناختی بر عملکردهای شناختی - توجهی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بازسازی شناختی بر نارسایی های شناختی - توجهی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص (ریاضی و خواندن) پایه پنجم و ششم ابتدایی مدرسه اختلالات یادگیری ویژه شهرستان ارومیه در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ تشکیل می دادند. نمونه این پژوهش شامل ۳۲ دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود که از میان جامعه آماری به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون هوشی ریون، مقیاس حافظه ی عددی وکسلر (فراخنای ارقام) و آزمون عملکرد پیوسته استفاده گردید. شیوه مداخله بازسازی شناختی مایکنبام بود که در شش جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد بین دانش آموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در مولفه های حافظه ی کاری و نگهداری توجه تفاوت معناداری در سطح معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر درمان بازسازی شناختی بر روی مولفه های حافظه کاری و نگهداری توجه به طور معناداری موثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: این نتایج حاکی است که بازسازی شناختی می تواند حافظه کاری و نگهداری توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری را تعدیل نماید.

کلیدواژه ها:

نارسایی شناختی ، بازسازی شناختی ، اختلال یادگیری