راهنمای به کارگیری راهبردهای تنظیم هیجانی در موقعیت های آزمایشی

تنظیم هیجانی به عنوان شیوه هایی عمدی و خودکار قلمداد شده است که افراد از رهگذر آن، احساساتشان را مدیریت می کنند. پژوهش های روزافزونی بر اهمیت تاثیرات راهبردهای تنظیم هیجانی بر متغیرهایی همچون بهزیستی روان شناختی و گستره ای از اختلالات روان شناختی اشاره دارند. آن دسته از افرادی که قادر به استفاده از راهبردهای تنظیم هیجانی سازگارانه و موفق نیستند با پیامدهای منفی گوناگونی نظیر اختلالات خلقی و اختلالات اضطرابی مواجه می شوند. راهبردهای سرکوب فکر، بازداری هیجانی و پذیرش است که در پیشینه های نظری و پژوهشی موردتوجه و مطالعه قرارگرفته اند. پژوهشگران درصد یافتن اثرات راهبردهای تنظیم هیجانی نامبرده بر سایر پدیده های روان شناختی هستند. در این راستا، بایستی از دستورالعمل هایی برای القای این راهبردها استفاده شود. نه تنها پژوهش ها بر اثرات عاطفی، شناختی و اجتماعی راهبردهای تنظیم هیجانی مهر تایید زده اند، بلکه پژوهش های بین فرهنگی حاکی از آن هستند که این راهبردها تا حد چشمگیری از فرهنگ متاثر می شوند. از سوی دیگر، برای به کارگیری این راهبردها در مطالعات ایرانی، در درجه نخست لازم است دستورالعمل های مرتبط با این متغیرها معرفی شود. در مقاله ی پیش رو، در عین مروری بر این راهبردها، دستورالعمل های به کاربرده شده در هر مورد که در پژوهش های تجربی به کار گرفته شده اند، معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

سرکوب فکر ، بازداری هیجانی ، پذیرش ، راهبردهای تنظیم هیجانی