بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس ناامیدی کودکان

مقدمه: پیش بینی در خصوص پیشرفت برنامه ها جهت دستیابی به هدف، در امید و حس شکست در ناامیدی متجلی می شود، بنابراین داشتن ابزاری مناسب در این خصوص از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس ناامیدی کودکان کازدین، راجرز و کولباس (۱۹۸۶) در کودکان ایرانی بوده است. روش: نمونه آماری این پژوهش عبارت بود از ۴۸۲ دختر و پسر دوره ابتدایی شهر تهران که به روش خوشه ای چندمرحله ای از جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از مقیاس ناامیدی کودکان کازدین و همکاران (۱۹۸۶). جهت بررسی پایایی مقیاس از ضریب آلفای کرونباخ و جهت بررسی روایی مقیاس از روایی محتوا، روایی سازه، روایی همزمان و روایی عاملی استفاده شد.  نتایج: ضرایب آلفای کرونباخ به دست آمده حاکی از پایایی بالای مقیاس در هر دو عامل انتظارات آینده و شادکامی و نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دهنده برازش خوب مدل در تعیین عامل ها به شکل اولیه بیان شده توسط کازدین و همکاران (۱۹۸۶) بود. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، مقیاس ناامیدی کودکان در بررسی وضعیت ناامیدی کودکان در دو عامل نگاه به آینده و شادکامی دانش آموزان دبستانی شهر تهران ابزاری پایا و رواست.

کلیدواژه ها:

خصوصیات روانسنجی ، مقیاس ناامیدی کودکان ، انتظارات آینده ، شادکامی