رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت و جهت گیری هدف در دانشجویان دانشگاه پیام نور بیرجند

در سال­های اخیر پژوهش­های زیادی جهت تبیین نظریه جهت­گیری هدف، به عنوان یکی از دیدگاه­های مهم در زمینه انگیزش و بررسی پیشایند­ها و پیامد­های آن انجام شده است. یکی از عوامل مهم و اثرگذار بر جهت­گیری هدف، پنج عامل بزرگ شخصیت است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین پنج عامل شخصیت و جهت­گیری هدف طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضربر اساس  روش توصیفی – همبستگی انجام شد. بدین منظور ۳۸۰ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام­نور بیرجند با روش نمونه­گیری در­دسترس انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از دو پرسشنامه پنج عاملی شخصیت (BFI) و جهت­گیری هدف الیوت و مک گریگور جمع آوری و در دو سطح آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان تحلیل گردیدند. یافته­ها نشان داد که تمامی روابط میان پنج عامل بزرگ شخصیت و چهار نوع جهت ­گیری هدف، به جز در مورد وظیفه مداری و جهت­گیری عملکردی- رویکردی، معنادار است. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیر­های برون­گرایی و گشودگی تجربه پیش بین­های معناداری برای جهت­گیری­های تسلطی- رویکردی، عملکردی- رویکردی و عملکردی- اجتنابی و متغیر­های برون­گرایی و وظیفه مداری پیش بین­های معناداری برای جهت­گیری تسلطی- اجتنابی هستند. به طور کلی می­توان نتیجه گرفت که میان پنج عامل شخصیت و جهت­گیری هدف رابطه وجود دارد و شخصیت پیش بین معناداری برای جهت­گیری هدف است.

کلیدواژه ها:

پنج عامل بزرگ شخصیت ، جهت گیری هدف ، دانشگاه پیام نور بیرجند