تاثیر آموزش مهارتهای ابراز وجود در افزایش جرات ورزی و عزت نفس دانش آموزان کم جرات دختر پایه سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مهارتهای ابراز وجود بر افزایش جرات ورزی وعزت نفس دانش آموزان کم جرات دختر پایه سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهران بود. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، از میان مناطق تهران یک منطقه به صورت تصادفی انتخاب، و سپس از میان مدارس ابتدایی دخترانه آن منطقه، دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد. در نهایت از ۲۷ دانش آموز کم جرات شناسایی شده از میان دانش آموزان پایه سوم تا پنجم آن مدارس (با استفاده از مصاحبه تشخیصی محققین و نمره آزمون گمبریل و ریچی)، ۲۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. پرسشنامه جرات ورزی گمبریل و ریچی  برای سنجش میزان جرات ورزی و پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت برای سنجش میزان عزت نفس این دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام پیش آزمون برنامه آموزش ابراز وجود طی ۱۰هفته، هر هفته ۱ جلسه، به مدت ۵/۱ساعت اجرا شد و در پایان از دانش آموزان پس آزمون گرفته شد. به منظور پیگیری تاثیر آموزش مهارت های ابراز وجود، پس از گذشت ۲۵روز، آزمون روی هر دو گروه مجددا اجرا شد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس دوعاملی همراه با اندازه گیری های مکرر روی یک عامل تحلیل شد. نتایج نشان داد که میزان جرات ورزی و عزت نفس آزمودنیها در پایان برنامه درمانی افزایش یافت. نتایج آزمون پیگیری نشان داد که تاثیر آموزش، ۲۵ روز بعد از اجرای آن نیز حفظ شده است. با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای ابراز وجود، می تواند موجب ارتقاء میزان جرات ورزی و عزت نفس دانش آموزان کم جرات شود.هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مهارتهای ابراز وجود بر افزایش جرات ورزی وعزت نفس دانش آموزان کم جرات دختر پایه سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهران بود. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، از میان مناطق تهران یک منطقه به صورت تصادفی انتخاب، و سپس از میان مدارس ابتدایی دخترانه آن منطقه، دو مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد. در نهایت از ۲۷ دانش آموز کم جرات شناسایی شده از میان دانش آموزان پایه سوم تا پنجم آن مدارس (با استفاده از مصاحبه تشخیصی محققین و نمره آزمون گمبریل و ریچی)، ۲۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. پرسشنامه جرات ورزی گمبریل و ریچی  برای سنجش میزان جرات ورزی و پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت برای سنجش میزان عزت نفس این دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام پیش آزمون برنامه آموزش ابراز وجود طی ۱۰هفته، هر هفته ۱ جلسه، به مدت ۵/۱ساعت اجرا شد و در پایان از دانش آموزان پس آزمون گرفته شد. به منظور پیگیری تاثیر آموزش مهارت های ابراز وجود، پس از گذشت ۲۵روز، آزمون روی هر دو گروه مجددا اجرا شد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس دوعاملی همراه با اندازه گیری های مکرر روی یک عامل تحلیل شد. نتایج نشان داد که میزان جرات ورزی و عزت نفس آزمودنیها در پایان برنامه درمانی افزایش یافت. نتایج آزمون پیگیری نشان داد که تاثیر آموزش، ۲۵ روز بعد از اجرای آن نیز حفظ شده است. با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای ابراز وجود، می تواند موجب ارتقاء میزان جرات ورزی و عزت نفس دانش آموزان کم جرات شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های ابراز وجود ، جرات ورزی ، عزت نفس