بررسی رابطه انواع راهبردهای خود ابرازی دفاعی با نشانگان وانمودگرایی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی روابط ساده و چندگانه انواع راهبردهای خود ابرازی دفاعی با نشانگان وانمودگرایی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بوده است. نمونه اصلی این تحقیق شامل ۲۸۶ دانشجوی دختر و پسر تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. از مجموعه کل دانشجویان تحصیلات تکمیلی یک نمونه مجزا شامل ۲۰۰ دانشجوی دختر و پسر تحصیلات تکمیلی به منظور بررسی روایی و پایایی آزمون ها مورد مطالعه قرار گرفتند. از دو مقیاس پدیده وانمودگرایی کلانس و مقیاس فنون خودابرازی دفاعی برای سنجش متغیرهای اصلی این پژوهش، استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین خودابرازی دفاعی و نشانگان وانمودگرایی همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد. قابل ذکر است که در دانشجویان دختر بین مقیاس فرعی پوزش خواهی و نشانگان وانمودگرایی همبستگی معنی دار نبود. هم چنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در دانشجویان دختر متغیر خود ناتوان سازی و در دانشجویان پسر متغیرهای پیش بین خود ناتوان سازی و عذرخواهی بهترین پیش بینی کننده های وانمودگرایی هستند. یافته های ما با یافته های قبلی در این باره هماهنگ است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودابرازی دفاعی ، نشانگان وانمودگرایی