پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس جهت گیری زندگی و انعطاف پذیری شناختی در بین بانوان شهرستان بانه در سال ۱۴۰۰

مقدمه: با توجه به نوظهوربودن بیماری کووید ۱۹ و اهمیت اضطراب این بیماری در سلامت روان بانوان هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا  بر اساس جهت گیری زندگی و انعطاف پذیری شناختی در بین بانوان شهرستان بانه بود. روش: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است که به روش مقطعی انجام شد. مقطعی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه بانوان شهرستان بانه بودند که از بین آنها ۲۵۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های جهت گیری زندگی، انعطاف پذیری شناختی و اضطراب کرونا پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با مدل هم زمان در نرم افزار spss ویراست ۱۸ تحلیل شدند.نتایج:  نتایج نشان داد که بین جهت گیری خوش بینانه با اضطراب کرونا و ابعاد آن همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بین جهت گیری بدبینانه و بعد جسمانی اضطراب کرونا همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. بین انعطاف پذیری شناختی و اضطراب کرونا همبستگی منفی و معنادار وجود دارد و نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که جهت گیری خوش بینانه، ادراک گزینه های مختلف و ادراک کنترل پذیری به ترتیب ۷ و ۳/۷ درصد از واریانس اضطراب کرونا را تبیین می کنند.بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد جهت گیری به زندگی و انعطاف پذیری شناختی نقش مهمی در اضطراب کرونا بانوان دارند؛ بنابراین هدف قراردادن چنین مباحثی در  برنامه مداخلات روان شناختی افراد می تواند در کاهش اضطراب کرونا آنان مفید باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، جهت گیری زندگی ، انعطاف پذیری شناختی