بررسی عوامل تعیین کننده ساختار سرمایه شرکت های فعال در بورس اوراق بهادار تهران تحت رویکرد سیستم پویای GMM

رشد شرکت ها، نیاز به منابع مالی دارد، لذا تعیین ساختار سرمایه مطلوب یکی از اصلی ترین مسائلی است که مدیران با آن روبرو هستند. ساختار سرمایه یک مفهوم بسیار مهم در دنیای شرکت های بزرگ است و مدیران روزانه در مورد ساختار سرمایه مطلوب شرکت هایی که ثروت سهامداران را به حداکثر می رسانند، تصمیم می گیرند. به طوری که ساختار سرمایه به عنوان مهم ترین عامل موثر بر ارزش گذاری و جهت گیری شرکت ها در بازار سرمایه مطرح شده است. از طرف دیگر در مطالعات گذشته به دلیل عدم توجه به مسئله درون زایی متغیرها و عوامل موثر بر ساختار سرمایه، به خوبی این ارتباطات را اندازه گیری نکرده اند. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل تعیین کننده ساختار سرمایه شرکت های فعال در بورس اوراق بهادار تهران با کاربرد روش گشتاورهای تعمیم یافته بوده است. برای این منظور نمونه ای مشتمل بر ۱۰۰ شرکت، طی دوره زمانی ۱۳۹۵-۱۳۹۰ جمع آوری گردید و بر اساس رویکرد سیستم پویای GMM، با استفاده از نرم افزارهای Eviews۹ و Stata۱۴ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر منفی و معنادار سودآوری، ساختار دارایی و فرصت های رشد بر نسبت بدهی بلندمدت بود. همچنین سودآوری، اندازه شرکت ها، ساختار دارایی و نقدینگی بر نسبت بدهی کوتاه مدت اثرات منفی و معنادار داشته است. علاوه بر این، سن شرکت بر نسبت بدهی کوتاه مدت دارای تاثیر مثبت و معنادار بوده است. بر این اساس کارگزاران بورس و مشاوران مالی با توجه به نحوه و میزان تاثیرگذاری متغیرهایی نظیر اندازه، سودآوری، سن شرکت، فرصت های رشد و غیره بر ساختار سرمایه در کوتاه مدت و بلندمدت، می توانند تصمیمات بهتری در خصوص امور مالی متقاضیان سهام مبنی بر خریدوفروش آن در بازار اوراق بهادار اتخاذ نمایند.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، روش GMM ، نسبت بدهی کوتاه مدت ، نسبت بدهی بلندمدت