ارزیابی اثر آموزش خشم مدیریت بر مهارت های ارتباطی و خودکارآمدی و تاب آوری کارکنان بیمارستان فارابی تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تعیین بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر یادگیری و مهارت کنترل خشم بر مهارتهای ارتباطی و خودکارآمدی و تاب آوری کارکنان بیمارستان فارابی تهران در سال ۹۸-۹۷ طراحی و اجرا شد. مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان بیمارستان فارابی تهران بود که از بین آنها ۳۰ کارمند تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. براساس تعداد نمونه لازم برای پژوهش های آزمایشی مداخله ای حجازی ، ۱۳۹۰).در ادامه ی کار، پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا، سپس به یک گروه مهارت مدیریت خشم آموزش سپس برای گروه آزمایشی به مدت برنامه آموزش مهارت های کنترل خشم در طول یک ماه و در ۸ جلسه ۴۵ دقبقه ای و دو جلسه در هفته تشکیل گردید. ، اما در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت و در آخر از هر دو گروه پس آزمون وبعد از گذشت ۳۰ روز ، پیگیری گرفته شد. پرسشنامه های به کاررفته در پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی شرر، پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوئین دام، پرسشنامه تاب آوری را کونور و دیویدسون بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد (p<۰/۰۵) که با توجه به میانگین نمرات پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و مقایسه آنها با گروه کنترل میزان خودکارآمدی ومهارت های ارتباطی و تاب آوری کارکنان بیمارستان فارابی افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر یادگیری ، مهارت کنترل خشم ، مهارت های ارتباطی ، خودکارآمدی ، تاب آوری