اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر افسردگی، اضطراب، استرس و انعطاف پذیری روان شناختی بیماران با سرگیجه سایکوسوماتیک

مقدمه: این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه تجربی (طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری با گروه کنترل) می باشد، که با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر افسردگی، اضطراب، استرس و انعطاف پذیری روان شناختی بیماران مبتلا به سرگیجه سایکوسوماتیک انجام گردید. مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به اختلال سرگیجه سایکوسوماتیک مراجعه کننده به کلینیک های روان درمانی شهر مشهد بودند که از بین آنها ۲۴ نفر به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی با انجام قرعه کشی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگماری شدند. ابزارهای اندازه گیری متغیرهای پژوهش قبل از مداخله درمانی برای هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند و همچنین پس آزمون و پیگیری نیز برای هر دو گروه اجرا شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و با نرم افزار SPSS-۱۹ تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات افسردگی، اضطراب، استرس کاهش و همچنین انعطاف پذیری روانشناختی گروه آزمایشی بر خلاف گروه کنترل در پس آزمون و پیگیری به طور معنادار افزایش یافت (p<۰/۰۰۱). نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر افسردگی، اضطراب، استرس و انعطاف پذیری روان شناختی در اختلال روان تنی سرگیجه در پس آزمون و همچنین پیگیری به طور معنادار اثربخش بوده است.

کلیدواژه ها:

شناختی رفتاری واحد پردازه ای ، نشانگان بالینی ، انعطاف پذیری روانشناختی ، سرگیجه روان تنی