بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مهارت های ارتباطی با اضطراب امتحان دانش آموزان مدارس شهرستان قشم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مهارت های ارتباطی با اضطراب امتحان دانش آموزان مدارس شهرستان قشم انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقاطع تحصیلی (متوسطه اول و دوم) شهرستان قشم را شامل شد که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش در این تحقیق، تعداد ۲۷۰ نفر از دانش آموزان بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی و پرسشنامه اضطراب امتحان استفاده شد. و برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد، هم چنین از نرم افزار آماری spss-۲۴ برای تجزیه و تحلیل داده استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل فرضیات پژوهشی نشان داد که بین راهبردهای شناختی، راهبردهای فراشناختی، و راهبردهای انگیزشی با اضطراب امتحان دانش آموزان رابطه معناداری نشان داده اند. بدین معنی که بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با اضطراب امتحان رابطه منفی وجود دارد. در ادامه ضرایب رگرسیون نیز نشان دادند که از بین متغیرهای پیش بین، راهبردهای شناختی، فراشناختی و راهبردهای انگیزشی توانستند اضطراب امتحان دانش آموزان را به طور منفی پیش بینی نمایند. همچنین نتایج نشان داد که بین مهارت های گوش دادن، توانایی دریافت و ارسال پیام، بینش در ارتباط، قاطعیت ارتباطی و تنظیم عواطف با اضطراب امتحان دانش آموزان شهرستان قشم رابطه منفی وجود دارد. بدین معنا دانش آموزانی که از مهارت های ارتباطی بالاتری بر خوردارند به میزان کمتری اضطراب امتحان را تجربه می کنند. در ادامه نیز ضرایب رگرسیون نشان دادند که از بین متغیرهای پیش بین، متغیرهای گوش دادن، بینش در ارتباط و تنظیم عواطف از لحاظ آماری معنی دار شدند و توانستند اضطراب امتحان دانش آموزان را به طور منفی پیش بینی نمایند. بدین معنی که هر چه دانش آموزان از مهارت های ارتباطی در سطح بالاتری برخوردار باشند به مراتب کمتری به اضطراب امتحان مبتلا می شوند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، اضطراب امتحان ، مهارت های ارتباطی ، دانش آموزان مدارس