برنامه ریزی توسعه مجدد زمین در محله های بافت تاریخی (مطالعه موردی: محله زرتشتی ها در بافت تاریخی شهر یزد)

ثبت بافت تاربخی شهر یزددر مجموعه شهرهای میراث جهانی یونسکو, مطابق معیار سوم و پنجم فرهنگی یونسکو در سال ۲۰۱۷ صورت گرفت. یکی از استراتژی های تداوم سکونت در آن، استفاده مجدد از آن دسته از اراضی است که پیشتر تحت استفاده بوده و امروز به صورت زمین افتاده یا اراضی تحت ساختمان های مخروبه و متروکه به فضاهای ناکارآمد تبدیل شده است. هدف پژوهش, در مرحله اول اولویت بندی محله های بافت تاربخی یزد از حیث میزان پتانسیل این اراضی برای توسعه مجدد و سپس ارائه برنامه ارتقای کارایی در استفاده از آنها را در پهنه (محله) دارای بیشتربن قابلیت است. سنحش میزان پتانسیل اراضیی با کاریست روش تصمیم گیری جندمعیاره ANP برنامه ربزی استفاده مجدد اراضی در یهنه دارای بیش ترین قابلیت به روش برنامه ریزی راهبردی انجام شده است. بنا بر یافته های پژوهش تمام محله های بافت تاربخی شهر یزد. دارای سهم قابل ملاحظه ای از اراضی واجد ارزش توسعه مجدد در لبه و درون خود هستند. محله زرتشتی هابه واسطه «مطلوبیت اجتماعی, توان اقتصادی به ویژه در حوزه گردشگری و دسترسی مناسب تر» دارای پتانسیل بیشتری برای توسعه محدد است. همچنین کاربری های مناسب پیشنهادی در اراضی دارای قابلیت توسعه و نیز راه کارهای رونق زندگی در محله زرتشتیان ارائه شده است. پژوهش, نمونه کاربست برنامه ریزی توسعه مجدد اراضی ناکارآمد در بافت های تاریخی و قدیمی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توسعه مجدد زمین ، الویت بندی پتانسیل ار اضی ، محله زرتشتی ها ، بافت تار یخی و شهر جهانی یزد