پیش بینی پایداری ازدواج بر اساس روابط موضوعی و تجربه مایی در زنان متاهل شهر قم

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پایداری ازدواج بر اساس روابط موضوعی و تجربه مایی در زنان متاهل شهر قم انجام شد. روش تحقیق از نظر اهداف کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متاهل شهر قم تشکیل بودهکه ازاین بین با استفاده از روش در دسترس تعداد ۲۵۰ نفر انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های روابط موضوعی، اتحاد زناشویی و ثبات ازدواج جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه (به روش گام به گام) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل آزمون نشان داد که با کاهش یک واحد در "دل بستگی ناایمن، بی کفایتی اجتماعی و خود میان بینی، بیگانگی " به ترتیب به میزان ۰/۴۴، ۰/۲۲۵، ۰/۲۳۲، ۰/۱۴۷ و با افزایش یک واحد در تجربه مایی به میزان ۰/۱۱۷ واحد بر نمره "پایداری ازدواج" زنان متاهل افزوده می شود. نتایج پژوهش نشان داد که روابط موضوعی و تجربه مایی می توانند پایداری ازدواج در زنان متاهل را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

روابط موضوعی ، تجربه مایی ، پایداری ازدواج