بررسی روش های نمونه برداری به منظور مدل سازی توزیع قطری درختان بلوط ایرانی با استفاده از توابع احتمالی- آماری در جنگل های زاگرس

هدف از این پژوهش، تعیین روش مناسب نمونه­ برداری به ­منظور برازش توابع توزیع احتمال برای مدل­سازی توزیع قطری درختان بلوط ایرانی در جنگل­های دالاب استان ایلام بود. بدین منظور ۲/۳۷ هکتار از جنگل­های منطقه به ­صورت صددرصد آماربرداری شد. سپس تعداد ۳۷ نمونه با دو روش خط ­نمونه با طول ثابت ۵۰ متر و روش منظم تصادفی با قطعات مستطیل شکل ۱۰ آری اندازه­ گیری شد. توابع توزیع احتمال مورد بررسی بتا، گاما، نمایی، نرمال، لگ­نرمال و وایبول است. مقایسه توزیع واقعی و توزیع احتمال به دست آمده از توابع، به­ وسیله آزمون­ های کولموگروف- اسمیرنوف و اندرسون- دارلینگ انجام شد. در روش آماربرداری صددرصد، نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنوف نشان داد که توزیع­ های احتمال بررسی شده در این پژوهش توانایی تبیین برازش طبقات قطری درختان بلوط ایرانی را ندارند. همچنین آزمون اندرسون- دارلینگ نشان داد که توزیع گاما مناسب­ترین توزیع از بین توزیع­های بررسی شده در این پژوهش است. در روش نمونه­ برداری با قطعات مستطیل شکل، نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنوف نشان داد که توزیع وایبول مناسب­ترین توزیع برای برازش طبقات قطری درختان است؛ اما آزمون اندرسون- دارلینگ نشان داد که برای برازش طبقات قطری درختان، به ترتیب توزیع ­های گاما، وایبول، بتا و لگ ­نرمال مناسب­تر است. در روش نمونه ­برداری خطی، نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنوف نشان داد که توزیع های احتمال بررسی شده قابلیت لازم برای مدل­سازی توزیع قطری درختان بلوط ایرانی را ندارند. همچنین آزمون اندرسون- دارلینگ نشان داد که به ترتیب توابع گاما، لگ­نرمال، نرمال و وایبول مناسب­ترین توابع توزیع احتمال برای مدل­سازی توزیع قطری درختان بلوط ایرانی هستند.

کلیدواژه ها:

بلوط ایرانی ، توابع احتمالی-آماری ، جنگل های دالاب ، خط نمونه