تاثیر شدت بهره برداری بر رویش حجمی توده های راش آمیخته در جنگل های ناو اسالم

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شدت بهره برداری بر رویش حجمی جنگل های با­ارزش راش در شمال ایران بود. برای این منظور، رویش حجمی درختان در یک دوره ۱۰ ساله در سه پارسل بهره برداری­شده با شدت های کم، متوسط و زیاد (به­ترتیب با شدت های برداشت شش، ۱/۱۳ و ۱۸ m۳/ha) و در یک پارسل حفاظت­شده (شاهد) به روش قطعات نمونه ثابت در توده های راش آمیخته در جنگل های ناو اسالم برآورد شد. نتایج نشان داد شدت بهره برداری بر رویش حجمی درختان تاثیر معنی داری دارد (۰۱/۰ >P). میانگین رویش حجمی درختان در پارسل بهره برداری­شده با شدت متوسط (m۳/ha/yr ۳/۹) بیشتر از پارسل بهره برداری­شده با شدت کم (m۳/ha/yr ۴/۷)، بهره برداری­شده با شدت زیاد (m۳/ha/yr ۸/۴) و پارسل شاهد (m۳/ha/yr ۸/۶) بود (۰۵/۰>P). رویش حجمی درختان با افزایش حجم سرپای توده باقی­مانده پس از قطع، کاهش یافت. شدت برداشت همچنین تاثیر معنی داری بر مقدار رویش حجمی درختان در طبقه های مختلف قطری داشت (۰۱/۰>P). درختان کم­ قطر (کمتر از ۲۵ سانتی متر) در پارسل بهره برداری­شده با شدت زیاد، درختان با قطر متوسط (۲۵ تا ۵۰ سانتی متر) در پارسل بهره برداری­شده با شدت متوسط و درختان قطور و خیلی قطور (بزرگ تر از ۵۰ سانتی متر) در پارسل بهره برداری­شده با شدت کم، بیشترین مقدار رویش حجمی را داشتند. حجم سرپای پارسل های بهره برداری­شده حدود ۲۶ تا ۴۲ درصد در ابتدا دوره و حدود ۲۱ تا ۳۳ درصد در انتهای دوره کمتر از پارسل شاهد بود.

کلیدواژه ها:

توده راش آمیخته ، حجم سرپا ، رویش حجمی ، شیوه تک گزینی ، ناو اسالم