تاثیر اجرای شیوه تک گزینی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی و خاک جنگل های شفارود

هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر مدیریت به شیوه تک گزینی بر برخی ویژگی­های کمی و کیفی توده جنگلی منطقه شفارود و مقایسه این شاخص­ها با توده­های شاهد در آن منطقه است. جمع­آوری اطلاعات از چهار سری (۵، ۸، ۱۷ و ۱۸) در چهار طبقه ارتفاعی کمتر از ۶۰۰، ۶۰۰ تا ۱۰۰۰، ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ و بیشتر از ۱۵۰۰ متر از جنگل­های شفارود انجام شد. در هر سری یک پارسل مدیریت­شده و یک پارسل شاهد انتخاب و با استفاده از شبکه آماربرداری ۱۰۰ در ۲۰۰ متر، در هر پارسل ۱۵ قطعه نمونه دایره­ای به مساحت ۱۰ آر برداشت شد. تعداد پنج قطعه­نمونه از هر پارسل به­صورت تصادفی انتخاب و نمونه­های خاک برداشت شدند. نتایج نشان داد، میانگین هر دو شاخص قطر و سطح مقطع برابرسینه در منطقه شاهد (۱۱/۳۲ سانتی­متر، ۰۵/۱۱۵۸ سانتی­مترمربع) بیشتر از منطقه مدیریت­شده (۹۳/۲۵ سانتی­متر، ۹۴/۷۲۴ سانتی­متر مربع) بوده و تراکم پایه­ها در منطقه مدیریت­شده (۶۶/۳۹۱) بیشتر از منطقه شاهد (۵۰/۳۱۷) است. همچنین میانگین قطر برابرسینه در طبقه ارتفاعی بالاتر از ۱۵۰۰، بیشتر از طبقات پایین­تر است. ازطرفی معلوم شد که مدیریت جنگل به شیوه تک­گزینی بر هیچ­کدام از شاخص­های مورد بررسی خاک تاثیر معنی­داری نداشته است اما عامل ارتفاع از سطح دریا بر تمامی شاخص­های مورد بررسی خاک تاثیر معنی­­دار دارد. پژوهش حاضر نشان داد، اجرای شیوه تک­گزینی، بهبود مشخصه­های کمی و کیفی توده های جنگلی مورد بررسی را موجب شده است.

کلیدواژه ها:

ارتفاع از سطح دریا ، تک گزینی ، شاخص های خاک ، پارسل شاهد ، مدیریت جنگل