تاثیر سن جاده بر تغییرات تنوع و اهمیت نسبی پوشش گیاهی در فواصل مختلف از حاشیه جاده جنگلی (بررسی موردی: جنگل های غرب گیلان)

هدف از این پژوهش، ارزیابی تاثیر فاصله از جاده و سن آن بر پوشش گیاهی در جاده­های جنگلی ناو اسالم در غرب استان گیلان بود. بدین منظور ۲۴۰ قطعه نمونه به صورت منظم-تصادفی با روش ترانسکت خطی در دو طبقه سنی جاده (کمتر از ۱۰ سال و ۱۰ تا ۲۰ سال ساخت) برداشت شد. درصد پوشش های گیاهی با استفاده از مقیاس­های ترکیبی براون بلانکه ثبت شد. سپس مقادیر شاخص­های غنا، یکنواختی، تنوع ­ شانون-وینر و سیمپسون برای هر طبقه سنی جاده محاسبه شد. به منظور تعیین نحوه توزیع فراوانی ها از نمایه اهمیت نسبی استفاده شد. نتایج نشان داد مقدار اهمیت نسبی و حضور­ گونه­های درختی غالب منطقه در جاده­های تازه ساخت بیشتر از جاده­های قدیمی بود. همچنین مقدار اهمیت نسبی برای نهال­های­ راش، ممرز و توسکای ییلاقی نسبت به دیگر گونه­ها در هر دو طبقه سنی جاده، بیشتر بود. نتایج نشان داد با افزایش فاصله از جاده جنگلی مقدار اهمیت نسبی ­گونه­های درختی کاهش می یابد، همچنین زادآوری راش و افرا پلت بیشترین مقدار را در فواصل مختلف از جاده نشان داد. نتایج تنوع و غنا در فواصل مختلف از جاده برای گونه­های درختی و زادآوری بیشترین مقدار این شاخص را در فاصله نزدیک به جاده (۰ تا ۳۰ متر) نشان داد.

کلیدواژه ها:

اهمیت نسبی ، تنوع گونه ای ، سن جاده ، فاصله از جاده