بررسی نقش خلاقیت و نوآوری به عنوان منابع سرمایه ای در ارتقای تولیدملی و رشد اقتصادی

ساختار اقتصادی دنیای امروز با گذشته به طور اساسی تفاوت دارد. شاخص های سخت افزاری و دارایی های مشهود که دیروز در جایگاه یک بنگاه اقتصادی نقش تعیین کننده داشت جای خود را به نوآوری، ابداع، خلقمحصولات جدید و دارایی های نرم افزاری داده است. لذا توسعه اقتصادی دنیای امروز برپایه نوآوری وخلاقیت و استفاده از دانش استوار است. این اقتصاد را اقتصاد مبتنی بر دانش یا اقتصاد دانش محور می گویند. خلاقیت به عنوانسنگ بنای نوآوری و نوآوری به عنوان پیش فرض افزایش تولید و رشد اقتصادی نه به صورت مفاهیم جداگانه بلکه به صورت ارکان یک سیستم در کنار یکدیگر نتایج مطلوب یک اقتصاد پویا را رقم میزنند. برای یک کشور بهعنوان یک کل، نوآوری، برای موفقیت و رشد تقویت شده یک عامل کلیدی تلقی میشود. مفهوم نوآوری نه تنها شامل ایجاد و تجاری سازی دانش جدید (به عنوان مثال اختراع تلفن همراه) بلکه همچنین شامل اشاعه و جذب دانش موجود (به عنوان مثال اجرای بهترین تکنیک های مدیریت اجرا و استفاده از روش های تولید مدرن) میباشد. در اینمیان بسیاری از مفاهیم دیگر نیز در کنار آنها قرار میگیرند. تجاری کردن یا تجاری سازی تکنولوژی یکی از روش هایی است که می توان بوسیله آن علم را به اقتصاد گره زد. در نتیجه این گونه مفاهیم نسبت به سایر رویدادهایی که تنها به سازمان ها و بازیگران دخیل در خلق نوآوری میپردازند، یک قدم جلوتر است. استعداد ذاتی افراد، حمایتهای مالی و عاطفی، فرهنگ، کارآفرینی و ... اجزاء یک سیستم یکپارچه هستند که در طی یک فرایند آنچه در ذهن افراد میگذرد را تبدیل به چیزهای میکنند که در نهایت افزایش تولید ملی و شکوفایی اقتصادی را رقم میزند.با بیان اهمیت خلاقیت و نوآوری در توسعه کشور و توجه به تولید ملی و با عنایت به عصر اقتصاد دانش محور از یک طرف و ذکر ویژگیها و خصوصیات آنها از طرف دیگر، در این مقاله، ابتدا به تبیین مدل مذکور پرداخته و سپس به بررسی عوامل موثر بر هر یک از متغیرهای فرایند میپردازیم

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، تجاریسازی ، تولید ملی ، رشد اقتصادی