بررسی رابطه خوددلسوزی و تنظیم هیجان با گرایش به خودکشی در زنان بزهکار شهرستان زاهدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خوددلسوزی و تنظیم هیجان با گرایش به خودکشی در زنان بزهکار شهرستان زاهدان در سال ۱۴۰۱ انجام شد. این پژوهش ، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی -همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی زنان بزهکار مقیم زندان شهرستان زاهدان در دامنه ی سنی ۲۰ تا ۴۰ سال در سال ۱۴۰۱ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۰ نفر از زنان بزهکار به عنوان نمونه آماری از جامعه موردنظر انتخاب شدند. افراد موردنظر با استفاده از پرسشنامه های خوددلسوزی نف (۲۰۰۳)، پرسشنامه تنظیم هیجان گراس (۲۰۰۳) و پرسشنامه سنجش افکار خودکشی بک (۱۹۶۶) مورد سنجش قرار گرفتند. بررسی روابط متغیرها به وسیله ی آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد. نتایج نشان داد بین خوددلسوزی با گرایش به خودکشی در زنان بزهکار شهرستان زاهدان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (۰۱/۰.(P< همچنین از میان ابعاد خوددلسوزی، ذهن آگاهی بیشترین پیش بینی را از گرایش به خودکشی داشته است . بین تنظیم هیجان با گرایش به خودکشی در زنان بزهکار شهرستان زاهدان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰۱/۰.(P< همچنین از میان ابعاد تنظیم هیجان، ارزیابی مجدد شناخت ی بیشترین پیش بینی را از گرایش به خودکشی داشته است .

کلیدواژه ها:

خوددلسوزی ، تنظیم هیجان ، خودکشی ، زنان بزهکار.