مطالعه کیفی درباره آثار روانشناختی حاصل از پاندمی کرونا

این پژوهش با هدف بررسی آثار روانشناختی حاصل از پاندمی کرونا انجام شده در این پژوهش که به صورت کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی انجام شده از یک جامعه ۳۵ نفری در نهایت ۲۱ نفر برای پژوهش باقی ماندند که محدوده سنی آنها ۱۹ تا ۵۲ سال از بین ساکنان استان مرکزی بود. در این پژوهش جهت جمع آوری اطاعات از مصاحبه با قالب سواات نیمه ساختار یافته استفاده شد و به روش کایزی مضمون های استخراج کردیم که شامل چهار مضمون اصلی و هر کدام شامل مضمون های فرعی دیگری بودند. که مضمون ها به این ترتیب هستند: ۱. برداشت های متفاوت از خود و زندگی (خود بیمار انگاری، مرگ و اتمام زندگی، بی معنایی و یکنواختی زندگی)، ۲. چالش های تعامل (چالش با همسر، چالش والد و فرزند، تنهایی و افسردگی، توجه بیشتر به روابط فامیلی و قدرشناسی)،۳.فاجعه روانی (تعلق جریان زندگی، استرس و اضطراب، وسواس، اخبار حاوی توصیفات درباره مبتایان و اجساد، مشاهده فشار بر کادر درمان)، ۴.روش های رویارویی (امید و توکل بر خدا، تکیه بر پایه های علمی و منطقی، پذیرش شرایط جدید، برنامه ریزی برای افزایش کیفیت زندگی). در نهایت مشخص شد که پاندمی کرونا و قرنطینه حاصل از آن توانسته باعث شکل گیری مشکات روانشناختی مانند: وسواس، استرس، اضطراب، افسردگی، تعارضات خانوادگی و زناشویی، کاهش اعتماد به نفس، اختاات خواب و کابوس دیدن، نشخوار فکری، افکار خودکشی و در نهایت بر کیفیت زندگی افراد اثر گذاشته است. پیامدهای مثبتی هم از طرف افراد در جهت بهبود وضعیت دریافت شد که باعث بهزیستی افراد شده بود. پیشنهاد میشود دولت و رسانه ها برنامه هایی در راستای کاهش آسیب های روانشناختی و آشنایی بیشتر مردم با مشکات روانشناختی حاصل از پاندمی کرونا تدارک دیده و امکانات بیشتر و بهتری جهت مشاوره های تلفنی تدارک ببینند.

کلیدواژه ها:

پاندمی کرونا ، قرنطینه ، آسیب های روانشناختی ، پرتکل بهداشتی