مفهوم باد در فرهنگ ایرانی و چگونگی عملکرد آن در معماری سنتی کویر

در فرهنگ ما ایرانیان مواهب خدادادی و نظم حاکم بر آن، شکوه و جلوه عناصر خود را در غالب مذهب و سنت در آئین ها، مراسمها و هنرهای غنی ایرانی مثل ادبیات و موسیقی به نمایش گذاشته است. از طرفی اسلام این دین شکوهمند جهانی بوضوح از طبیعت به ستایش نام برده است و از طرفی در عقاید ملی – فرهنگی ایرانیان استعاراتی از طبیعت معرف جلال وعظمت آفریدگار بوده است. چهار عنصر باد، آب خاک و آتش که عناصر اصلی هدایت گر طبیعت معرفی شده اند عواملی هستد که خداوند به واسطه آنها طبیعت را در خدمت بشریت قرار میدهد. عناصر پایداری که هیچ گاه از بین نمیروند و همگام با شرایط اقلیمی در معماری به بهترین نحو در خدمت انسان در میآیند. در این میان باد عنصر ناپیدای پایداری است که به یکباره با کوچکترین تغییر گرمی و فشار بزرگترین نیروها را بر پا میکند و بزرگترین کارها را انجام میدهد.نیروی طبیعی که استفاده از آن در بناهای معماری به ارتفا کیفیت آسایش و بهداشت محیط زندگی گمک میکندبه سالم سازی محیط زیست منتهی میگردد. در این مقاله سعی شده است با مطالعه مفهومی عنصر باد در عقاید ملی – مذهبی و جایگاه آن در دانش معماری بومی کویری ایران به نوعی نتیجه گیری پیشنهادی رسید که قابل استفاده در معماری امروزی ایرانی باشد.

کلیدواژه ها:

تعریف باد در اسلام ، تعریف باد در فرهنگ ایرانی ، استفاده از باد در بناهای معماری ، معماری کویر ، معماری امروزی ایران