تخصیص بار آلاینده در سیستمهای رودخانهای

توسعهی روزافزون فعالیتهای کشاورزی، صنعتی و افزایش قابل توجه فاضلابهای شهری موجب آلودگی بیش ازپیش رودخانهها شده است. تعیین بهینهی سطح تصفیهی هر یک از واحدهای تخلیهکننده که زائدات خود را به سیستمرودخانهای وارد میکنند بسیار با اهمیت است. تخصیص بهینهی بار آلاینده باید چنان باشد که ضمن رعایت استانداردهای کیفی که خواست ادارات حفاظت محیط زیست است، هزینهی تخلیه کنندگان نیز حداقل گردد. در گامهای مختلفتصمیمگیری مدیریت کیفی منابع آب سیستمهای رودخانهای، بایستی به عدم قطعیتهای موجود که ناشی از تصادفی بودن پارامترها و مبهم بودن اهداف تخلیهکنندگان است توجه کنیم. در این مقاله برای توصیف و بکارگیری این عدم قطعیتها دریک مدل مدیریت کیفی از مجموعههای فازی و ریسک فازی استفاده شده است. همچنین، به منظور یافتن مقادیر بهینهی درصدهای حذف آلاینده و ریسک فازی از الگوریتم بهینه سازی ذراتPSO) استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تخصیص بار آلاینده ، بهینهسازی ، تصمیم فازی ، الگوریتمPSO