نقش اپی ژنتیک در ناباروری و آزواسپرمی مردان

مقدمه و هدف: اپی ژنتیک پدیدهای برگشت پذیر و بدون هرگونه تغییر در توالی بازهای DNA است. مطالعات در زمینه نقش اپی ژنتیک در ناباروری مردان اندک است. یکی از ناهنجاریهایی که اخیرا نقش آن در ناباروری مورد بررسی قرار گرفته است. روش کار : نتایج: تغییرات نابجا در الگوی اپی ژنتیک خصوصا متیلاسیون میباشد که میتواند باعث تغییر در بیان و حتی خاموشی ژن میشود. اصلیترین تفاوت میان جهش و متیلاسیون DNA برگشت پذیری، انعطاف پذیری بالا و قابلیت وراثت پذیری آن میباشد. اطلاعات اپی ژنتیکی با کنترل بیان ژن، این اطمینان را میدهد که برخی ژنها تنها برای یک نوع خاص سلول روشن شوند و ژنهای نامناسب با باز یا بسته شدن ساختار کروماتین خاموش شوند. طی تمایز اسپرم؛ ژنوم تغییرات عمده ای را متحمل میشود که نه تنها روی توالی DNA و اطلاعات ژنتیکی موثرند بلکه همچنین ساختار هسته ای و اطلاعات اپی ژنتیکی را نیز تغییر میدهند. در سالهای اخیر توارث الگوی اپی ژنتیک و تغییر در متیلاسیون DNA ثابت شده است. بحث و نتیجه گیری : اثر متیلاسیون در ناباروری مردان هنوز به خوبی بررسی نشده است. هر چند در تحقیقاتی که اخیرا انجام شده مشخص شده است که عوامل اپی ژنتیک یا مسیرهایی که در پردازش و انتقال اطالعات ژنتیکی DNA اسپرم موثرند، میتوانند عامل مهمی در ناباروری مردان باشند.

کلیدواژه ها:

اپی ژنتیک ، ناباروری مردان ، آزواسپرمی