پیش بینی رضایت زناشویی براساس خودشفقتی و افکار خودناتوان ساز در زنان پرستار

خانواده به عنوان یکی از نهادهای اصلی جامعه ، مهم ترین مکان پرورش جسم و روح افراد است . در این میان رضایت از روابط زوجین ، اصلی ترین و عمدهترین نقش را برعهده دارد. رضایت زناشویی می تواند انعکاسی از میزان شادی افراد از روابط زناشویی و یا ترکیبی از خشنود بودن به واسطه بسیاری از عوامل مختص رابطه زناشویی باشد. هدف از این پژوهش پیش بینی رضایت زناشویی براساس خودشفقتی ، افکار خودناتوان ساز در زنان پرستار بود. طرح پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری پژوهش زنان پرستار متاهل شهر اراک بود. از این میان، تعداد ۳۰۰ پرستار از بیمارستان های ولیعصر، طالقانی ، خوانساری، قدس، سینا و امام خمینی انتخاب شد. جهت جمع آوری دادهها از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ ، خودشفقتی ریس و خود ناتوان سازی جونز و رودوالت استفاده شد. نتایج نشان داده ارتباط رضایت زناشویی و خودشفقتی مثبت و معنادر بود همچنین مشخص شد ارتباط رضایت زناشویی و افکار خودناتوان ساز منفی و معنادار است . بنابراین می توان گفت ارایه مداخلاختی مبتنی بر بهبود خودشفقتی و کاهش افکار خودناتوان ساز می تواند رضایت زناشویی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، خودشفقتی ، افکار خودناتوان ساز ، پرستار.