رده بندی فرمالیستی داستان های ضدجنگ در ادبیات کودک

ادبیات ضدجنگ زیرمجموعه ای از ادبیات صلح است. صلح به دو صورت سلبی و ایجابی بازنمایی می شود. صلح ایجابی، بر پایه مفهوم جهان وطن گرایی اخلاقی تعریف می شود و صلح سلبی، در تضاد با مفهوم جنگ. بر همین اساس، داستان های جهان وطن گرا، آرمان شهر را بازنمایی می کنند و داستان های ضدجنگ، ویران شهر را. داده های این پژوهش کتاب های تصویری ضدجنگ گروه سنی «ب» و «ج» است. مقاله پیش رو با روش تحلیلی توصیفی و براساس رهیافتی صورت گرا، در پی پاسخ به چگونگی تمهیدات مشترک (الگوهای صوری مشترک) در داستان های ضدجنگ کودک است. نتیجه پژوهش نشان می دهد، بسته به این که عنصر غالب داستان مبتنی بر کدام بخش از فرایند سه گانه «آغاز، میان و پایان جنگ» باشد، داستان های ضدجنگ به سه دسته تقسیم می شوند: آغاز محور، میان محور، پایان محور. هر یک از این سه دسته براساس تمهیداتی که به کار می گیرند، به زیرمجموعه هایی دیگر تقسیم می شوند. استقبال از ژانر نوظهور ادبیات ضدجنگ و خلا پژوهش های داخلی و خارجی بسنده درباره ادبیات صلح کودک، ضرورت پژوهش را مسجل می نماید. مقاله حاضر برای نخستین بار ادبیات جنگ ستیز کودک را با رهیافتی صورتگرا رده بندی می کند و در این زمینه نگارنده تاکنون، چه در پژوهش های داخلی و چه خارجی، دسته بندی مشابهی را رویت نکرده است.

کلیدواژه ها:

Peace ، anti-war literature ، children's stories ، picture book ، formalism ، the dominant element ، صلح ، ادبیات ضدجنگ ، کتاب تصویری ، داستان کودک ، فرمالیسم ، عنصر غالب