بررسی کارایی نانوکامپوزیت P۴VP-Fe۳O۴ در حذف آلاینده دیکلوفناک از محیط های آبی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 69
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-8-4_006
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی(NSAIDs) به طور گسترده برای درمانهای مختلف از جمله اختلالات التهابی، تسکین درد و تب مورد استفاده قرار گرفته که حضور دائمی این ترکیبات در محیطهای آبی و اثرات سوء احتمالی ناشی از خصوصیات سم شناسی و شیمیایی آنها بسیار مورد توجه می باشد. هدف این مطالعه بررسی کارایی نانوکامپوزیت P۴VP-Fe۳O۴ در حذف آلاینده دیکلوفناک از محیط های آبی می باشد.
روش کار: ویژگیهای جاذب با تکنیکهای TEM، SEM، VSM و FTIR تعیین گردید.اثر متغیرهای مستقل نظیر pH (۳-۹)، دوز جاذب (g/L ۰.۱-۲)، غلظت آلاینده (mg/L ۲-۲۰)، دور اختلاط (rpm ۱۰۰-۲۵۰)، دما (۰C۲۵-۴۰) و حضور یونهای مداخلهگر در زمان های متغیر (طی مدت min ۱۲۰) مورد بررسی قرار گرفت. فرایند جذب با استفاده از مدلهای ایزوترمی لانگمیر - فروندلیچ – تمکین، مدلهای سینتیک فرآیند جذب مانند معادلات شبه درجه اول و دوم، درون ذرهای و همچنین مطالعات ترمودینامک مدل سازی گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد با بررسی اندازه و شکل کامپوزیت P۴VP-Fe۳O۴ این کامپوزیت ویژگیهایی چون سایز در محدوده نانو ، ساختاری چند ضلعی و شکلی غیر یکنواخت را دارا میباشند. پیک حلقه پیریدین در نتایج آنالیز FT-IR کامپوزیت P۴VP@Fe۳O۴، نشان دهنده حضور باندهای C=C بود. در فرآیند جذب، شرایط بهینه حذف دیکلوفناک) غلظت آلایندهmg/L ۱۵، ۵=pH ، زمان تماسmin ۷۵، دوز جاذب g/L ۱) حداکثر راندمان حذف دیکلوفناک ۹۳.۳۴% و ظرفیت جذب (qe) mg/g ۳۳/۹ بدست آمد. همچنین مطالعه ایزوترم و سینتیک جذب نشان داد که جذب دیکلوفناک از ایزوترم فروندلیچ (۹۵۶/۰ دیکلوفناک و ترکیبات دارویی از محیطهای آبی مورد استفاده قرار بگیرد.
کلیدواژه ها:
Adsorption ، P۴VP-Fe۳O۴ composite ، Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) ، Diclofenac ، Aqueous solution. ، جذب سطحی ، کامپوزیت P۴VP-Fe۳O۴ ، داروهای غیر استروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs) ، دیکلوفناک ، محلول آبی.
نویسندگان
سکینه ملایی توانی
M.Sc of Environmental Health Engineering, Faculty of Health, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran
عماد دهقانی فرد
Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, Faculty of Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد رفیعی
Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, Faculty of Health, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سید جمال طباطبایی رضائی
Assistant Professor, Department of Chemistry, Faculty of Science, Zanjan University, Zanjan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :