بررسی روش های بازیافت ضایعات بتنی (مطالعه مروری)

زمینه و هدف: ضایعات ساخت وساز و تخریب، از جمله پرحجم ترین ضایعات شهری بوده که غالبا از جنس بتن هستند. با توجه به حجم بالای این ضایعات، ضروریست تا از استراتژی بازیافت برای مدیریت ضایعات ساختمانی استفاده کرد. بازیافت، سه مزیت عمده؛ از جمله کاهش تقاضای منابع طبیعی، کاهش هزینه تولید انرژی و افزایش ظرفیت محل دفن را دارا می باشد که میتواند تا حد زیادی مدیریت ضایعات بتنی را راحت تر کند. بر این اساس، هدف از مطالعه حاضر، مروری بر روش های بازیافت ضایعات بتنی می باشد. مواد و روش ها: در جستجوی اولیه مقالات، جمعا ۷۴ مقاله از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۲ میلادی یافت شد که پس از حذف موارد تکراری، این تعداد به ۵۰ رسید. سپس در مرحله غربالگری، عنوان و چکیده مقالات بررسی شد و در انتها، تعداد ۲۸ مقاله باقی ماند. سپس برای دستیابی به مقالات مرتبط، متن کامل مقالات غربال شده مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت، ۲۲ مقاله باقی ماند که در مطالعه حاضر، استفاده شد.  یافته ها: سنگدانه های بازیافت شده، معمولا کاربرد محدودی در صنعت ساخت وساز دارند؛ اما تکنولوژی های مورد بحث در این مطالعه، می توانند باعث افزایش کیفیت سنگدانه های بازیافت شده شوند و بنابراین می توان از این سنگدانه ها، در مصارف بهتر و بیشتری استفاده کرد. نتیجه گیری: برای پیشرفت امر بازیافت ضایعات ساختمانی، پیشنهادهایی؛ از جمله تخریب اصولی ساختمان ها، بازنگری در روش های ساخت وساز و تشویق به طراحی سازه ها در جهت پتانسیل های معماری بومی مطرح است. ابزار های اصلی برای رسیدن به این اهداف نیز؛ شامل حمایت دولت، افزایش آگاهی عمومی، تاسیس سیستم اداری برای مواد بازیافت شده، تصویب قوانین مربوطه و ابداع روش های ساخت وساز در جهت قابلیت های محلی می باشد.

کلیدواژه ها:

Concrete waste recycling ، Construction waste ، Environmental effects ، بازیافت ضایعات بتنی ، ضایعات ساختمانی ، اثرات محیطی