تعیین اثر شدت تابش UV و H۲O۲بر حذف رنگزای متیلن بلو از فاضلاب سنتتیک

زمینه و هدف: در فاضلاب صنایع نساجی، مقادیر بسیار زیادی رنگ وجود دارد که تخلیه آن به محیط می تواند مشکلات زیست محیطی زیادی را ایجاد کند. هدف از این مطالعه بررسی قابلیت فرآیند فتوکاتالیستی UV/H۲O۲ جهت حذف رنگ متیلن بلو از فاضلاب مصنوعی می باشد. مواد و روش ها: از لامپ UVC به عنوان منبع نور استفاده شد. در این مطالعه اثر پارامترهای شدت تابش نور UV، فاصله تابش، غلظت پراکسید هیدروژن و زمان واکنش بر راندمان حذف رنگ از محلولهای آبی مورد بررسی قرار گرفت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۸ و Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت پراکسید هیدروژن، میزان حذف رنگ نیز افزایش می یابد. بعد از غلظت ۵ میلی مول H۲O۲، در راندمان حذف تغییری چندانی دیده نشد. پس از ۱۰ دقیقه زمان واکنش با H۲O۲ در غلظتmM ۱، راندمان فرآیند UVC /H۲O۲ برابر با ۶/۳۶ درصد می باشد در حالی که در غلظت ۵ میلی مول، راندمان حذف به ۲/۸۹ درصد رسید. لازم به ذکر است که هر چه شدت تابش بیشتر می شود، مقدار حذف رنگ نیز افزایش یافت. به طوری که در شدت تابش w۲۴، بیشترین درصد حذف رنگ حاصل شد. نتیجه گیری: در این مطالعه نوع تابش و مقدار پراکسید هیدروژن، مهمترین عوامل موثر در حذف رنگ متیلن بلو می باشند. در نتیجه کارایی بالای فرآیند UVC/H۲O۲ در حذف رنگ از محیطهای آبی، این روش می تواند به عنوان یک فرآیند کارا و موثر در حذف رنگ استفاده شود.

کلیدواژه ها:

methylene blue Dye ، Synthetic wastewater ، UV radiation ، Hydrogen peroxide ، رنگزای متیلن بلو ، فاضلاب سنتتیک ، تابش UV ، پراکسید هیدروژن