مطالعه مدل سینتیک و ایزوترم جذب ترکیب ۲و۴ دی نیتروفنل بر روی لجن فاضلاب خشک شده پردازش شده شیمیایی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 277
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-8-2_002
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه وهدف: آلودگی آبها با آلاینده های آلی بویژه ۲,۴ DNP ، بدلیل ماهیت بسیار سمی آنها، به عنوان معضلی محیطی در جهان مطرح بوده و جذب، تکنیکی نوین در حذف این آلاینده ها از آب و فاضلاب است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی قابلیت جاذب بومی و ارزان لجن خشک شده پردازش شده در حذف ۲,۴ DNP است.
مواد و روش کار: ابتدا لجن در دمای °C۶۰ خشک شد و برای بهبود ظرفیت جذب از CaCl۲ استفاده شد. نتایج حذف ۲و۴ دی نیتروفنل توسط دستگاه HPLC در طول موجnm ۳۶۰ به صورت ناپیوسته با تغییر فاکتورهای موثر نظیر pH، غلظت اولیه آلاینده، زمان تماس و دوز جاذب حاصل شد. همبستگی تعادلی و فرایند جذب با مدلهای ایزوترم و مدل های سینتیک پژوهش گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که جذب در مدت زمان ۶۰ دقیقه به تعادل رسیده، بعد این مدت واجذب صورت گرفته و جذب کاهش یافت pH .بهینه جذب برای جاذب معادل ۷به دست آمد. غلظت بهینه ترکیب ۲و۴ دی نیتروفنل ۱۰ mg/Lبود. بررسی ها نشان داد که میزان حذف آلاینده توسط این جاذب از دوز ۱/۰ تا ۵/۱گرم از ۴/۴۰ به۹/۷۷ درصد افزایش یافت. مقادیر R۲نشان داد که فرایند جذب ۲,۴ DNP از ایزوترم فروندلیچ پیروی کرده و در مطالعات سینتیک نیز با مدل شبه درجه دوم تناسب دارند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، لجن دفعی پردازش شده ظرفیت جذب قابل قبولی نشان داده و می تواند به عنوان جایگزینی بومی و در دسترس در حذف ۲,۴ DNP از محلول های آبی استفاده گردد.
کلیدواژه ها:
Waste Sludge ، ۲ ، ۴ DNP Compound ، Adsorption ، Isotherms ، Kinetics ، لجن خشک شده پردازش شده ، ۲ ، ۴ DNP ، جذب ، ایزوترم ، سینیتیک
نویسندگان
هادی نیک نژاد
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
علی اسرافیلی
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مجید کرمانی
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مهدی فرزادکیا
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :