اثر حفاظتی عصاره گیاه کارده بر افسردگی و درد در مدل پارکینسون ایجاد شده توسط ۶-هیدروکسی دوپامین در موش های صحرایی

بیماری پارکینسون  یک اختلال طولانی مدت دستگاه عصبی مرکزی است که به طور عمده سیستم حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد. درد و اختلالات خلقی و ناشی از بیماری پارکینسون اثر نامطلوبی بر کیفیت زندگی فرد دارد. گیاه کارده گیاهی با اثرات آنتی اکسیدانی است که در طب سنتی نیز کاربرد دارد. هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره کارده بر افسردگی و درد ناشی از تزریق نوروتوکسین ۶-هیدروکسی دوپامین در موش های صحرایی نر است. موش های صحرایی به صورت تصادفی به ۵ گروه ۸ تایی تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. گروه پارکینسونی (PD)، با تزریق نوروتوکسین ۶- هیدروکسی دوپامین در دسته قدامی- میانی مغز (MFB) پارکینسونی شدند. گروه های سوم، چهارم و پنجم ۷ روز پس از القای مدل پارکینسون با دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ عصاره کارده  به روش گاواژ  به مدت ۱۴ روز تیمار شدند و در روز ۱۵ تست های رفتاری شامل تست شنای اجباری و تیل فیلیک انجام شد. تیمار موش های پارکینسونی با عصاره کارده در غلظت های ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ به طور چشمگیری مدت زمان بی حرکتی را در آزمون شنای اجباری کاهش داد  (۰۵/۰p<). تیمار موش های پارکینسونی با عصاره کارده در دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به طور معنی داری مدت زمان مقاومت به درد را نسبت به گروه پارکینسونی افزایش داده است (۰۵/۰p<) . نتایج این مطالعه نشان می دهد عصاره گیاه کارده باعث بهبود افسردگی و کاهش درد ناشی از القای پارکینسون  می شود که احتمالا به اثرات آنتی اکسیدانی آن مربوط است.

کلیدواژه ها:

antioxidant ، hydroxy dopamine ، immobilization ، pain threshold ، tail flick ، آستانه درد ، آنتی اکسیدانی ، بی حرکتی ، تیل فیلیک ، هیدروکسی دوپامین