ارزیابی وضعیت کروماتین اسپرم در مردانی با فاکتورهای مختلف ناباروری و ارتباطش با نتایج تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم

یکی از مهمترین فاکتورهای مرتبط با باروری مردان، وضعیت کروماتین اسپرم است. در جریان تکنیک های کمک باروری، به ویژه تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم، انتخاب طبیعی اسپرم با کیفیت و با کروماتین سالم امکان پذیر نیست. بنابراین، کیفیت جنین و میزان حاملگی به دلیل DNA آسیب دیده اسپرم های درگیر در لقاح تخمک ها کاهش می یابد. در این مطالعه، فراوانی تراکم غیرطبیعی کروماتین و میزان آسیب کروماتین در مردانی با فاکتورهای مختلف ناباروری (مانند الیگوزواسپرمی، آستنوزواسپرمی، تراتوزواسپرمی، الیگوآستنوتراتوزواسپرمی و نرموزواسپرمی) ارزیابی و نتایج تزریق بررسی می شود. ۱۹۵ بیمار در این مطالعه وارد شدند و وضعیت کروماتین اسپرم با استفاده از رنگ آمیزی آنیلین بلو و تولوئیدین بلو بررسی شد. همچنین میزان لقاح، کیفیت زیگوت و جنین، میزان حاملگی و سقط محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که در نمونه های الیگوآستنوتراتوزواسپرمی، درصد کروماتین آسیب دیده بالاتر از نمونه های نرموزواسپرمی است. در این گروه میزان لقاح، کیفیت جنین و میزان حاملگی به طور معنی داری کاهش می یابد. همچنین میزان سقط بالا در این گروه مشاهده شد. در مجموع، فراوانی کروماتین آسیب دیده در فاکتورهای مختلف ناباروری مردان متفاوت است و می تواند نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، ارزیابی وضعیت کروماتین اسپرم قبل از شروع چرخه می تواند نتایج درمان را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

assisted reproductive techniques ، embryo ، fertilization ، pregnancy ، male factor infertility ، جنین ، حاملگی ، روش های کمک باروری ، لقاح ، ناباروری فاکتور مردانه