تاثیر ساپونین های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم Ditylenchus dipsaci
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PPS-11-2_007
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1402
چکیده مقاله:
مرادی ف، مظاهری لقب ح، کاشی ل، موسوی س س (۱۴۰۱) تاثیر ساپونین های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم Ditylenchus dipsaci. دانش بیماری شناسی گیاهی ۱۱(۲): ۷۲-۶۱.
Doi:۱۰.۲۹۸۲/PPS.۱۱.۲.۶۱
مقدمه: نماتد ساقه و پیاز Ditylenchus dipsaci یک عامل بیماری زای مهم و خسارتزا در تعدادی از گیاهان زراعی و زینتی از جمله یونجه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ساپونین های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم این نماتد بود تا روشی زیستی برای مدیریت آن یافت شود. مواد و روش ها: تاثیر ساپونین های خام و خالص شش اکوتیپ یونجه بر تفریخ تخم این نماتد آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور اکوتیپ های یونجه (شش اکوتیپ) و ساپونینهای (خام و خالص آنها) در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. یافته ها: تجزیه واریانس داهها نشان داد که اثرمتقابل بین دو فاکتور اکوتیپ و ساپونین از نظر آماری معنی دار است. با غلظتهای ۵۰ و ۹۰ میکرولیتر ساپونین خام اکوتیپ های مختلف، به ترتیب ۳۰ تا ۴۲ درصد و ۳۳ تا ۵۹ درصد تخم های نماتد تفریخ نشدند. اکوتیپ های نیشابوری بیش ترین و پلی کراس شیراز و کریساری کم ترین تعداد تفریخ تخم را موجب شدند. غلظتهای ۱۰ و ۵۰ میکرولیتر ساپونین خالص به ترتیب بین ۵۶ تا ۶۹ درصد و ۶۱ تا ۷۹ درصد مجموع تخم های نماتد تفریخ نشدند. اکوتیپ های محلی میاندوآب و نیشابوری بیشترین و پلی کراس شیراز کم ترین تعداد تفریخ تخم را داشتند. نتیجه گیری: ساپونینهای خالص اکوتیپهای یونجه نسبت به ساپونینهای خام تاثیر بیشتری برمیزان تفریخ تخم نماتد دارند. ساپونینهای اکوتیپ پلی کراس شیراز یونجه تاثیر بهتری نسبت به سایر اکوتیپها دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
farzad Moradi
Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
Hojatolah Mazaheri-laghab
Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
Leila Kashi
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
Saied Mosavi
Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :