عدالت برای قربانیان جنایات بین المللی، تعقیب و جبران خسارت مطابق حقوق بین الملل

دیوان کیفری بین المللی نسبت به خطرناکترین جرایم بین المللی یعنی، نسل کشی، جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی و تجاوز واجدصلاحیت است این جرائم به عنوان «خطرناک ترین جرائم مرتبط با کل جامعه بینالمللی وبی رحمانه ترین جرائم غیر قابل تصوری که وجدان بشری را عمیقا دچار شوک میکند». تعبیر شده است. لذا همکاری جامعه جهانی برای سرکوب مرتکبین این جنایات امری بدیهی است..تعقیب و مجازات جنایتکاران فقط و فقط در سایه وحدت، همکاری و همدلی دولتهای جهان امکان پذیر است..اتخاذتدابیر دیگری از جمله فرض مسوولیت دولتهای مرتبط با جرم برای جبران خسارت و درنظر گرفتن برخی ضمانت های اجرایی برایتخلف دولتها از همکاری با دیوان واجرای دستورها وآراء صادره ازاین مرجع،ضروری است . این حمایتها از دو نظر قابل بررسی هستند؛اولا، حمایتهایی که محاکم کیفری بین المللی اصلا توان ارائه آن به قربانیان و شهود را ندارند ولی سا مانهای غیردولتی درآن متخصصهستند وحمایتهتای حقوقی و نقش قضایی که سازمان های غیردولتی مینوانند در حمایت از قربانیان و شهودنزد محاکم کیفری بینالمللی به عمل آورندکه این گونه حمایتها در اسناد محاکم کیفری نیز به انحای مختلف شناسایی شده است.جبران خسارت بزه دیده بهطور کامل در اسناد دادگاه بین المللی کیفری لحاظ نشده است. ماده ی ۲۴ اساسنامه در پاراگراف سوم،صدور حکم به جبران خسارتقربانیان جرم را صرفا از طریق استرداد اموال یا منافعی که از طریق عمل مجرمانه تحصیل شده است، به صاحبان آنها، امکان پذیردانسته است.اما بند ب قاعده ی ۸۸ با کلمه باید شعبه را مکلف نموده است که بر اساس قاعدع ی ۱۰۵ اموالی دستوراسترداد را کهتوسط متهم به طور غیرقانونی برده شده یا با شراکت و معاونت او اخذ شده است، صادر کندطبق قواعد حقوق معاهدات دولت هایعضو نمیتوانند به بهانه مقررات داخلی از درخواست همکاری با دیوان امتناع نمایند.

کلیدواژه ها:

دیوان کیفری بین المللی ، دولت های عضو ، دولت های غیر عضو ، تعهد به همکاری ، رابطه دیوان و شورای امنیت ، فرآیند دادرسی