مدیریت راهبردی منابع آبی کشور با محوریت آب مجازی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 203
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MPCONF08_025
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1402
چکیده مقاله:
خشکسالی در کشور ایران یک حقیقت اقلیمی و زیست محیطی است، از طرفی دیگر تلاش برای توسعه یافتگی در بخش های مختلفکشاورزی، صنعتی و تولیدی در چند دهه اخیر پس از انقلاب، و همچنین رشد جمعیت، موجبات نیاز بخش های مختلف به منابع آبیرا ایجاد کرده است و این مسئله بر افزایش خشکسالی و تبعات آن در کشور افزوده است. از طرف دیگر برخی مسائل جهانی همچونروند افزایشی تخریب محیط زیست و افزایش گازهای گلخانه ای در سطح جهان نیز بر روند منفی وضعیت آب و هوایی وزیست محیطی ایران می افزاید. تمامی این عوامل و پدیده ها موجبات تغییرات قابل ملاحظه ای در منابع آبی کشور شده اند. مقاله حاضربا ضرورت پرداختن به مسئله بحران آبی کشور، با روش توصیفی- تحلیلی و با جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل محتوایی، به موضوع «مدیریت راهبردی منابع آبی کشور با محوریت آب مجازی» پرداخته و نتایج حاصله از پژوهه حاضر آن است که: با توجه به این مسائل، از جمله راه های مدیریت راهبردی منابع آبی کشور، رویکرد حفظ منابع آبی کشور و کاهش سیرپرشتاب مصرف آب از طریق مدیریت «آب مجازی» در کالاها و محصولات مختلف کشاورزی و صنعتی است. به عبارت دیگر استفاده از ظرفیت آب مجازی، می تواند نقش مهمی را در مدیریت راهبردی منابع آبی کشور ایعا نماید. به طوری که این مسئله درسطح جهانی و منطقه ای نیز برای مدیریت منابع آبی نقاط کم آب بکار گرفته شده است و در واقع کشورهای وارد کننده آب مجازی،می توانند به جای تولید این دسته کالاها و محصولات، ضمن مدیریت منابع آبی خود، منابع آبی را برای اهداف مهم تری مصرفنمایند. ظرفیت عظیمی که در آب مجازی وجود دارد می تواند راهگشای عرصه مدیریت راهبردی منابع آبی کشور باشد و بسیاری ازمشکلات منابع آبی کشور را با صرف هزینه های کمتر و در زمان کوتاه تری حل نماید، هرچند قبل از وارد کردن مبحث آب مجازیدر عرصه مدیریتی منابع آب کشور، مطالعه همه جانبه و بررسی ظرفیت آن در کشور لازم و ضروری به نظر می رسد.
نویسندگان
علی خیراندیش
کارشناسی ارشد کلام شیعه، دانشگاه ادیان و مذاهب قم