هوش مصنوعی و آینده جنگ ها

هوش مصنوعی به هوشی گفته می شود که یک ماشین، ابزار و تجهیزی در شرایط مختلف از خود نشان می دهد. هوش مصنوعی به سیستم­های که می توانند واکنش هایی مشابه رفتارهای هوشمند انسان، از جمله درک شرایط پیچیده، شبیه سازی فرایندهای تفکر، شیوه های استدلال و پاسخ موفق، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشد. این مفهوم که در اکثر تحقیقات به عنوان "دانش شناخت و طراحی عامل­های هوشمند" معرفی می­شود، امروزه در مباحث و رویکردهای پژوهش محورانه نظامی از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است. مطابق با تحقیقات، همچنان سرعت رشد و پیشرفت به کارگیری هوش مصنوعی در علوم نظامی نسبت به سایر حوزه­ها اعم از تجاری کمی عقب­تر است؛ اما تحولات شتابان علمی، نیازمندی­های صحنه­های نبرد، عدم قطعیت­های پیش رو در محیط­های نظامی، نقش انسان به عنوان نیروی نظامی متبحر و بهره­گیر از هوش مصنوعی و سایر مولفه­ها، پرداختن به نقش و اهمیت هوش مصنوعی در آینده جنگ­ها را از بعد نظری دو چندان نموده است. مقاله حاضر از نوع توصیفی تحلیلی، می­کوشد با پرداختن به مفهوم هوش مصنوعی، طرح تفکر سیستمی، نقش سیستم­های اتوماتیک و مستقل، رابطه عدم قطعیت­ و اطمینان با مهارت­ها، نقش­ها، دانش­ها و تجارب، شواهد موجود در حوزه نظامی و تجاری و در نهایت آینده شناسی هوش مصنوعی مبتنی بر آینده نگاری در حوزه نظامی را در دستور کار قرار دهد. * در این مقاله مفروضات آینده جنگ بر اساس مباحث نظری در ارتش ایالات متحده آمریکا مورد بحث قرار گرفته ­است. (مولف)

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی. سیستم های اتوماتیک و مستقل ، جنگ آینده ، نیروهای نظامی ، نگرش سیستمی ، عدم قطعیت