مقایسه خصوصیات فیزیکوشیمیایی هشت نمونه عسل بر پایه گیاهان دارویی

عسل یک ماده شیرین و طبیعی است که به وسیله زنبور های عسل از شهد گل ها و ترشحات بخش های زنده گیاهان تولید می شود. از آن جایی که گزارشات زیادی در تایید قدرت ضداکسایشی عسل وجود دارد بنابراین لازم است ترکیبات و خواص انواع عسل به خوبی شناسایی شوند. این تحقیق در راستای تعیین ترکیبات و بررسی خواص فیزیکوشیمیایی ۸ نمونه عسل ( رازیانه، اوکالیپتوس، کنار، آویشن، شوید، یونجه، گشنیز و پنبه ) جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران انجام گردید. بدین منظور آزمون های فیزیکوشیمیایی مانند رطوبت، اسیدیته، pH، رنگ سنجی و ویسکوزیته بر روی نمونه های عسل انجام شد. همچنین مقدار کل ترکیبات فنولیک با استفاده از روش فولین سیوکالته و فعالیت ضداکسایشی با روش DPPH ارزیابی شد. بررسی نتایج نشان داد که عسل اوکالیپتوس به دلیل داشتن کمترین مقدار رطوبت در بین نمونه های عسل، ویسکوزترین عسل محسوب می شود، بنابراین نسبت به سایر نمونه ها مدت ماندگاری بیشتری در طول انبارداری دارد. بالاترین فعالیت ضداکسایشی در عسل کنار (۹۵/۸۵) و پایین ترین فعالیت ضداکسایشی در عسل یونجه (۷۱/۴۸) مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان ترکیبات فنولیک به ترتیب در عسل های شوید و یونجه دیده شد. از نظر رنگ تیره ترین عسل، عسل شوید و روشن ترین عسل، عسل پنبه بود. ضریب همبستگی بالا بین میزان ترکیبات فنولیک و فعالیت ضداکسایشی نشان دهنده این است که این ترکیبات مسئول اصلی رفتار ضداکسایشی عسل می باشند و همچنین ارتباط بین رنگ عسل و خواص ضداکسایشی در این مطالعه می تواند، راهنمای خوبی برای مصرف کنندگان باشد، زمانی که به دنبال محصولی با بالاترین قدرت ضداکسایشی هستند.

کلیدواژه ها:

ترکیبات فنولیک ، عسل ، فعالیت ضداکسایشی ، رنگ